حمل‌بار و تاریخچه حمل‌ونقل جاده‌ای
حمل‌ونقل جاده‌ای قدیمی‌ترین و معمولاً کم‌هزینه‌ترین مسیر برای جابجایی اجناس است. انسان‌ها در آغاز فقط به منابع اطراف خویش اکتفا میکردند، ازاین‌رو احتیاج به حمل کالا حس نمی‌شد.
به تدریج با تغییر تغییر شرایط زندگی باعث شد که نیازهای انسان تغییر کرده و سیر دگرگونی ها صنعت حمل‌ونقل بسیار سریعتر از گذشته شود.
جاده‌های ابتدایی و به کارگیری انسان‌ها و حیوانات برای حمل بار:
اولین شیوه‌های حمل‌ونقل بار در جاده‌ها استفاده از حیواناتی مشابه اسب، گاو و حتی استفاده از انسان‌ها بود. با افزایش انسان ها به حمل‌ونقل، به‌منظور کاستن ترافیک انسانی و حیوانی نخستین پیشرفت‌ها در احداث جاده‌ها عمدتاً با برداشتن سنگ‌ها و درختان آغاز شد. جاده‌های خاکی امکان انتقال سریع قوای نظامی را فراهم کرد و همین امر از مهم‌ترین انگیزه های کشورگشایی سلاطین و شکل‌گیری امپراتوری‌های کبیر بود.
حمل‌ونقل با استفاده از چرخ‌ها:
اولین خیابانی که برای رفت و آمد چرخ‌ها ساخته شد، مربوط به خیابانی در یونان است که شمال و جنوب را به هم وصل می‌کند و در نزدیک سه هزار سال پیش قبل از میلاد ساخته‌شده است. در ضمن به نظر می‌رسد که نخستین دوچرخ‌های ساده که توسط حیوانات و انسان کشیده می‌شدند، نزدیک ۳ هزار سال پیش از میلاد در بین‌النهرین و ایران مورداستفاده قرارگرفته‌اند.
بعدازآن ارابه‌های دوچرخ با چرخ‌های گردشی اختراع شد که توسط اسب‌ها کشیده می‌شدند. هم‌زمان با ترقی وسایل حمل‌ونقل، جاده‌ها نیز تغییر شکل دادند. نخست خیابان‌های درون شهرها شکل سنگی به خویش گرفتند و سپس جاده‌های بین‌شهری از گچ ساخته شدند و بعدها جاده‌های آسفالت جای آن‌ها را گرفتند.
۵۰۰ سال قبل از میلاد، داریوش بزرگ ساخت جاده سنگی بزرگی را برای امپراتوری ایران آغاز کرد.رومیان نیز برای پشتیبانی نظامیان خود برای انتقال سریع به مناطق مختلف سرزمینشان جاده‌های بزرگی از سنگ‌فرش احداث کردند.
شکل‌گیری جاده‌های امروزی:
جاده‌های خاکی در تابستان گردوغبار برپا میکردند و در زمستان گل سطح جاده را پخش میکردند، از اواخر سده نوزده میلادی تحرک جاده‌های استاندارد در آمریکا آغاز و توسط دوچرخه‌سواران شکل گرفت و به‌تدریج تبدیل به یک جنبش ملی شد و در اوایل سدهِ بیستم با ترکیب مکانیسم مخلوط کردن قیر و سنگ و گرما دادن آن‌ها جاده‌های معاصر گسترش یافتند.
از آغاز قرن بیستم هم‌زمان با انقلاب صنعتی استفاده از حمل‌ونقل دریایی و راه‌آهن توسعه یافت، هم‌زمان حمل‌ونقل زمینی اهمیت خویش را از دست داد تا اینکه در دهه‌های آخر قرن بیستم با توسعه جاده‌ها و افزایش نیاز صنایع و کارخانه‌ها به جابجایی اجناس و محصولات تولیدی، خودروسازان دقت بیشتری به بازار وسایل نقلیه باری مانند کامیون‌ها و کفی‌های باری داشتند و دوباره حمل‌ونقل زمینی جان تازه‌ای گرفت به‌نحوی‌که بسیاری دهه ۸۰ میلادی را نقطه عطفی درحمل و نقل امروزین می دانند،به علاوه حمل‌ونقل تجاری در آسیا و اروپا از طریق مرز زمینی رونق گرفت.
تاریخچه حمل‌ونقل جاده‌ای در ایران:
پیشینه حمل‌ونقل جاده‌ای ایران خیلی طولانی نیست و می‌توان گفت در دوره قاجاریه حمل بار با وسایل نقلیه باری انجام میشد و داشتن گواهینامه پایه یک بسیار مهم بود. در آن زمان رانندگان کامیون حمل بار ظرف مدت ۱۰ روز آموزش می‌دیدند و برای حمل بار در راه شمال به جنوب ایران و بالعکس به کار گرفته می‌شدند.
پس از جنگ جهانی دوم بود که کامیون‌های بیشتری (دست‌دوم اروپایی) به کشور وارد شد و باعث شد که کار کامیون‌داری از حالت کشوری به منطقه‌ای و استانی تبدیل گردد. تا این زمان حمل بار بین‌المللی در ایران رایج نشده بود، ولی به فاصله چند سال بعد از انقلاب روسیه، ارمنی‌ها شرکت‌های حمل‌ونقل بین‌المللی را در ایران تأسیس کردند.
از اینرو گـروه نرم افزاری فراپیام افتخار دارد که از سال ۱۳۷۴ فعالیت حرفه ای خود را در زمینه طـراحی، تـولید و اسـتقرار نرم افزار مالی، اداری و صـنعتی و همچنین نرم افزار فروشگاه اینترنتی آغاز نموده و و تـاکنون مـوفـق به جـذب و نـگـهداری بـیش از ۲۵۰۰ مـشـتری، در کـلیه اسـتانهای کـشور گردیده است.
گروه نرم افزاری فراپیام بیست وششم آذرماه، که به پاس خدمات طاقت فرسای ناوگان خستگی ناپذیر حمل و نقل کشور و برای آگاهی هرچه بیشتر جامعه، با نقش و جایگاه اساسی بخش حمل و نقل در اقتصاد ایران زمین، به عنوان «روز حمل و نقل» انتخاب شده است را به تمامی دست اندرکارانِ صنعت حمل و نقل کشور که بی شک رسیدن به توسعه پایدار شهری و عدالت اجتماعی در بخش حمل و نقل در گرو همکاری و مساعی تلاشگران حوزه حمل و نقل می باشد، تبریک می گوید.
